We współczesnym futbolu pressing uznawany jest za jedno z kluczowych rozwiązań taktycznych. Stosowane jest przez wielu światowej klasy trenerów. Sprawdź, czym się cechuje ten sposób prowadzenia gry i jakie są jego dobre oraz złe strony.
Posiadanie piłki jest kluczem do wygrania meczu piłkarskiego. Oczywiście – zdarzają się sytuacje, że drużyna broniąca się wyprowadzi kilka skutecznych kontrataków i spotkanie wygra, ale statystyki są jednak po stronie drużyn kreatywnych. Właśnie dlatego, jeśli chce się przejąć kontrolę nad meczem, zaleca się stosowanie pressingu. Odpowiednio zorganizowany daje wiele korzyści, ale niesie za sobą również pewne niebezpieczeństwa.
Pressing i jego rodzaje
Założeniem pressingu jest odebranie piłki drużynie przeciwnej poprzez wywarcie presji w momencie, gdy prowadzi ona atak pozycyjny. W założeniu ma być to skoordynowany doskok do zawodników z przeciwnej ekipy. Do piłkarza z futbolówką, a także wszystkich jego kolegów z drużyny znajdujących się w najbliższej odległości. Gdy przeciwnik nie będzie miał możliwości dalszego rozegrania, straci piłkę – albo odbierze ją zawodnik, który bierze udział w pressingu, albo będzie musiał on ją wybić na większą odległość. Wówczas szansa na celne zagranie jest dużo mniejsza niż w przypadku rozegrania do najbliższego kolegi.
Niski
Niski pressing ustawia się jedynie na własnej połowie, czyli wspomniany doskok i presja pojawiają się dopiero w momencie, gdy drużyna przeciwna przekroczy linię środkową boiska. Rozwiązanie to jest najmniej obciążające dla zawodników zaangażowanych w pressing, ponieważ mają oni relatywnie najmniejszą część boiska do zabezpieczenia.
Średni
Ten rodzaj zagrania rozpoczyna się w momencie, gdy przeciwnik atakuje, ale jeszcze znajduje się na własnej połowie. Zawodnicy zaangażowani w pressing muszą zatem obstawić piłkarzy znajdujących się w środkowej strefie boiska, a także napastników ustawionych pod własnym polem karnym. To rodzaj pressingu, który wymaga większego nakładu sił, a także koncentracji i koordynacji.
Wysoki
Wysoki pressing rozpoczyna się już w momencie, gdy zawodnicy drużyny przeciwnej rozpoczynają rozegranie na własnej połowie. Piłkarze zaangażowani w próbę odebrania piłki muszą podejść wysoko i agresywnie zaatakować, jednocześnie obstawiając wszystkich zawodników, którzy mogą wziąć udział w ewentualnym rozegraniu. To rozwiązanie najbardziej męczące dla pressujących, a jednocześnie wymagające doskonałej koordynacji. Gdy jednak okaże się skuteczne, daje szanse na szybkie zdobycie gola.
Czemu pressing to nie zawsze dobre wyjście?
Przejęcie piłki i popędzenie z atakiem na bramkę przeciwnika to scenariusz, o którym marzy każdy trener. Dobrze zorganizowany pressing może do tego doprowadzić, ale nie można zapominać, że system niesie za sobą również ryzyko. Stosując ciągły pressing, piłkarze szybko się męczą, a wysokie podejście może oznaczać otworzenie strefy w środku boiska. Jeśli drużyna atakująca wyjdzie spod presji, da sobie realną szansę na zdobycia gola. Z tego rozwiązania korzystać należy z dużym rozsądkiem, ponieważ jest to broń obusieczna.
Dobrym przykładem tego, jak należy zakładać wysoki pressing, niech będzie polski napastnik – Robert Lewandowski. Znany jest z tego, że nieustannie naciska na obrońców rywali i daje sygnał kolegom z drużyny do wyższego podejścia, które utrudni rozegranie przeciwnikom. To na pewno ważna cecha u napastnika, ale warto pamiętać, że nie wszyscy piłkarze potrafią uczestniczyć w pressingu. Rolą trenera jest decydowanie, kiedy korzystać z tego rozwiązania. Powinien stosować je tak, aby samemu nie ryzykować utraty gola.