Dobrze rozegrany rzut wolny może być szansą do zdobycia gola. Nic zatem dziwnego, że jest równie ważny dla piłkarzy, jak i trenerów. Wszystko, co powinieneś wiedzieć na temat tego stałego fragmentu gry w piłce nożnej, znajdziesz w naszym tekście.

W czasie jednego meczu piłkarskiego sędzia odgwizduje nawet kilkadziesiąt stałych fragmentów gry zdefiniowanych jako rzuty wolne. Nie powinno więc dziwić, że są one uznawane za niezwykle ważny element gry piłkarskiej. Głównie dlatego, że dobrze wykonany może stanowić szansę na zdobycie bramki. Trenerzy wiele czasu poświęcają na przygotowywanie rozwiązań ich rozegrania i wykonania. Warto też wiedzieć, że rzut wolny może być albo pośredni, albo bezpośredni. Czym się różnią? Sprawdź.

Rzut wolny pośredni i bezpośredni – definicja

Następuje po tym, jak arbiter przerywa grę po przewinieniu jednego z zawodników lub też odgwizdaniu pozycji spalonej. Z miejsca, w którym doszło do zdarzenia, wykonywany jest stały fragment gry z piłki ustawionej nieruchomo na murawie. W przypadku przewinienia – faulu lub kontaktu ręki z piłką – dyktowany jest rzut wolny. Jednak tylko w momencie, gdy doszło do takiego zdarzenia poza polem karnym (w szesnastce, jeśli przewiniła drużyna broniąca, sędzia dyktuje rzut karny).

Rzut wolny pośredni

Pierwszym typem jest rzut pośredni, czyli taki, po którym zawodnik go wykonujący nie może strzelać bezpośredni na bramkę. Piłka musi wcześniej zostać dotknięta przez innego zawodnika. W przeciwnym wypadku, nawet jeśli wpadnie do siatki, gol nie zostanie uznany, a sędzi zarządzi rzut od bramki.

Rzuty wolne pośrednie odgwizdywane są w następujących okolicznościach:

  • bramkarz przetrzymuje piłkę w rękach przez dłuższy czas i nie decyduje się na jej rozegranie do innych zawodników;
  • bramkarz dotknie piłki ręką we własnym polu karnym po tym, jak wcześniej podał ją do innego zawodnika lub gdy kolega z drużyny poda do niego futbolówkę, a on dotknie ją ręką;
  • zawodnik gra w sposób niebezpieczny (np. atakuje piłkę wyprostowaną nogą, atakuje piłkę głową poniżej biodra itp.);
  • zawodnik drużyny przeciwnej przeszkadza bramkarzowi w rozegraniu piłki ręką;
  • zawodnik jest winny niesportowego zachowania lub przewinienia, którego nie odnotowują Przepisy Gry w Piłkę Nożną;
  • zawodnik wchodzi na boisko bez zgody sędziego.

Rzut wolny bezpośredni

W przypadku rzutu bezpośredniego wykonawca może (ale nie musi) strzelić na bramkę przeciwnika, a futbolówka nie musi być wcześniej dotykana przez żadnego innego piłkarza. Przepisy jasno precyzują, kiedy sędzia może odgwizdać rzut wolny bezpośredni. Dzieje się tak, gdy zawodnik:

  • kopie lub usiłuje kopnąć swojego przeciwnika;
  • próbuje podstawić nogę przeciwnikowi;
  • wykonuje skok na przeciwnika;
  • atakuje ciałem przeciwnika w sposób nieregulaminowy;
  • uderza lub próbuje uderzyć przeciwnika;
  • popycha oponenta;
  • atakuje nogami (i nie trafia w piłkę);
  • trzyma przeciwnika w sposób nieregulaminowy;
  • pluje na przeciwnika;
  • atakuje sędziego prowadzącego spotkanie;
  • dotyka piłki ręką.

Gdy rzut wykonywany jest z odległości dogodnej do strzału, możliwe jest ustawienie muru przez piłkarzy drużyny broniącej. Nie ma limitu zawodników, którzy mogą się w nim znajdować, ale według regulaminu musi się on znajdować minimum 9,15 metra (10 jardów) od ustawionej na murawie piłki.

Sposoby na rozegranie stałego fragmentu gry i jego znaczenie dla taktyki w piłce nożnej

Stałe fragmenty gry są obecnie uznawane za jeden z kluczowych elementów gry w piłce nożnej. Wszystko dlatego, że często dają one przewagę podczas wyrównanych spotkań. Trenerzy wiele czasu poświęcają na przygotowywanie i ćwiczenie schematów rozegrania oraz wykonywania rzutów rożnych czy wolnych, a nawet autów. Bo wszystkie te sytuacje są w jakimś stopniu przewidywalne, dlatego można pokusić się o stworzenie skutecznych systemów.

Zawodnik wykonujący rzut wolny dokładnie wie, w jakie miejsce chce zagrać, a zawodnik znajdujący się w polu karnym, jak się ustawić, żeby podjąć próbę strzału na bramkę. Wykonanie rzutu jest ćwiczone i powtarzane, aż piłkarze nabiorą odpowiedniego automatyzmu i będą w stanie powtórzyć to w czasie meczu. Wiele jest obecnie drużyn, które bazują na skutecznym wykonywaniu stałych fragmentów gry.

Najlepsi egzekutorzy rzutów wolnych w historii

Są piłkarze w historii futbolu, którzy zasłynęli tym, iż byli specjalistami w wykonywaniu stałych fragmentów gry. Nie tylko dobrze strzelali, ale również dogrywali piłkę do kolegów w polu karnym. Wśród nich znajdują się:

  • Andrea Pirlo;
  • David Beckham;
  • Diego Maradona;
  • Ronald Koeman;
  • Cristiano Ronaldo;
  • Zico;
  • Alessandro Del Piero;
  • Juninho Pernambucano.

Gdy piłka po rzucie wolnym wpadnie do siatki przeciwnika, radość kibiców nie zna granic. Bo to często bardzo ładne bramki, które wymagają kunsztu oraz świetnej techniki. Wydaje się, że ćwiczenie rozegrania stałych fragmentów gry jest przyszłością piłki nożnej. Taktyka obecnie nastawiona jest na defensywę, dlatego wszystkie alternatywne – wobec ataku pozycyjnego – rozwiązania są preferowane. Ważne jednak, żeby mieć odpowiedniego wykonawcę. Gdy arbiter decyduje się podyktować rzut wolny, do piłki powinien podejść ktoś, to wie co z nią zrobić, żeby zdobyć bramkę. To wielka umiejętność, niezwykle pożądana we współczesnym futbolu.

Zobacz także:

Karol Kwiatkowski

Piłka nożna fascynuje go od najmłodszych lat. Kibicuje Juventusowi, ale lubi też oglądać piłkę hiszpańską. Trenuje młodzież w amatorskim klubie piłkarskim, na co dzień pracuje jako programista.

Leave A Reply